SPANJE!

Dag 19: Dinsdag 29 Augustus

Afgelopen nacht is mijn groene eenmaster tent geënterd door een troep uit de kluiten gewassen franse mieren. Zwart en van middelgroot formaat. Dapper als ze waren hadden ze al mijn bezittingen ingepikt. Althans ze hadden zich er verschanst. Als krakers in een kraakpand. Mijn koffiemok was de favoriete plaats onder de piraatmieren. Eentje was helemaal dapper om in mijn oor te kruipen.
Mijn nachtrust leed onder de kleine kruipers. Ik was moe deze ochtend. Een slappe hap te noemen. Toch heiste ik mezelf opnieuw in het zadel en op een licht verzetje zette ik koers richting de almachtige Pyreneen. Ik zag ertegen op vandaag te fietsen, ik had geen zin. Dit resulteerde in vele stops en veel eten. Ondanks een valse start wist ik een kaart van Spanje te bemachtigen. Lang niet alle wegen staan op de kaart aangegeven, maar dat had mijn minimap van Frankrijk ook niet. 

Om twaalf uur ging ik eventjes tukken op een grasveldje, ik was geloof ik halverwege de Pyreneeen. Daarna hervatte ik de klim. Het was steil, heel steil. Ik kieperde zowat achterover. Mijn voorwiel hupte bij elke trap eventjes over het barslechte franse wegdek. Het wegdek ging over in opnieuw grind en stenen. Dit kan toch niet de weg naar Spanje zijn, dacht ik nog. Op de top was het vlak en er was bos. Ineens verscheen er weer een weg, asfalt. Een brede tweebaans weg met witte strepen en zo gladgestreken zoals wij dat in Nederland gewend zijn. 
Ik was in Spanje. Fucking SPANJE

Het was heerlijk fietsen met uitzicht op de Middellandse zee en de gevaarlijke Pyreneen in de rug. Vandaag kon ik toch nog heel wat kilometers maken, ondanks mijn vermoeidheid. De route van de twee Belgische dames oftewel Paul Benjaminse is een handige route. Ik trakteerde mezelf op een biertje en prooste op de overwinning. Het bier koste slechts 1,50 en werd in een frisglas getapt. Bejaarde spanjaarden legde een kaartje in het met TL-verlichting gehulde cafe. De winkels zijn verstopt in de smalle straatjes en de Catalaanse vlag hangt aan elk bakon. Ik vond een slaapplaats temidden van een zonnebloemveld, in een overdekte hooischuur, zonder wanden. De wolken zagen duister, grauw en dreigend. Het maakte niet uit want vanavond sliep ik droog. In het hooi.